İnsanlara değil Allah’a güvenmek gerekiyor 
Çünkü insanlar beşerdir, hata ya da yanlış yapabilirler. Eğer insanlara tutunmazsak yaptıkları şeyler de bizi çok fazla etkilemez... İnsan içinde güven duygusunu hissettiğinde her şey yolundadır. Tekamül sürecindeki yaşanan olaylar bile aslında insanlara güveni değil Allah’a güvenmeyi göstermek içindir... Korkmamak lazım ... zarar sandığımız şeyler bile aslında kendimizi tanımak özümüze dönmek için oluşturulmuş seneryolardır... Dışarıda bir hayat yok aslında. her şey bizim tekamülümüz için oluşuyor... gördüğümüz her şey bizi bize gösteren yansımalarından başka bir şey değil... bu tekamüller ile kendimize yetmeyi, özümüze güvenmeyi, hayatın bir rüya olduğunu, çok ta anlam vermemek gerektiğini, hiçliğe doğru yol aldığımızı öğreniriz... Kendi özümüzü farkettiğimizde artık hiç bir şey bizi üzemez, kıramaz, etkileyemez... bitmeyen bir huzur ve güven içinde oluruz... fiziksel bedeninin yaşaması, acı çekmesi ya da ölmesi hiç önemli değildir... Çünkü biz bu bedenin de ötesinde gerçek varlığımizı farketmişizdir artık...Kimse suçlu değil, kimse kötü değil, kimse güvenilir yada güvenilmez değil...İnsanlara vasıflar ve sıfatlar vermeye gerek bile yok.. Bu hayat bir rüya ve bu rüyada her şeye hazır olalım.. ta ki gerçeği farkedene kadar...herşey olması gerektiği gibi yerinde ve güzel. benim tekamülüm için gerekli...
"Hayat bir uykudur ölünce uyanır insan Sen erken davran ölmeden önce uyan"!
(Hz.Mevlana)
Çünkü insanlar beşerdir, hata ya da yanlış yapabilirler. Eğer insanlara tutunmazsak yaptıkları şeyler de bizi çok fazla etkilemez... İnsan içinde güven duygusunu hissettiğinde her şey yolundadır. Tekamül sürecindeki yaşanan olaylar bile aslında insanlara güveni değil Allah’a güvenmeyi göstermek içindir... Korkmamak lazım ... zarar sandığımız şeyler bile aslında kendimizi tanımak özümüze dönmek için oluşturulmuş seneryolardır... Dışarıda bir hayat yok aslında. her şey bizim tekamülümüz için oluşuyor... gördüğümüz her şey bizi bize gösteren yansımalarından başka bir şey değil... bu tekamüller ile kendimize yetmeyi, özümüze güvenmeyi, hayatın bir rüya olduğunu, çok ta anlam vermemek gerektiğini, hiçliğe doğru yol aldığımızı öğreniriz... Kendi özümüzü farkettiğimizde artık hiç bir şey bizi üzemez, kıramaz, etkileyemez... bitmeyen bir huzur ve güven içinde oluruz... fiziksel bedeninin yaşaması, acı çekmesi ya da ölmesi hiç önemli değildir... Çünkü biz bu bedenin de ötesinde gerçek varlığımizı farketmişizdir artık...Kimse suçlu değil, kimse kötü değil, kimse güvenilir yada güvenilmez değil...İnsanlara vasıflar ve sıfatlar vermeye gerek bile yok.. Bu hayat bir rüya ve bu rüyada her şeye hazır olalım.. ta ki gerçeği farkedene kadar...herşey olması gerektiği gibi yerinde ve güzel. benim tekamülüm için gerekli..."Hayat bir uykudur ölünce uyanır insan Sen erken davran ölmeden önce uyan"!
(Hz.Mevlana)
