insanlar iki sinifa ayrilir iyiler ve kotuler iyiler ALLAHA uyanlar kotulerse Şeytana uyanlar hangi din ve irkta oldugu onemli degildir.
İçimiz buruk seyrediyoruz artık televizyon haberlerini, adım adım savaş çığlıkları geliyor… ve akıllarda bir soru “türkiye savaşa girermi ?” savaşa girermiyiz bilmem ama, her gün korkuyla uyanıyor insanlar, acaba biz uyurken yeni bir çatışma olurmu diye, çünkü genelde herşey biz “uyurken” oluyor…; Dehşet anlarını adım adım yüreğimiz burkularak seyrediyoruz, insanların hayatlarından umudunu kesip kelime-i şahadet getirmelerini, küçücük, masum çocukların katledilmelerini dehşetle seyrediyoruz…; şimdi ben soruyorum…; “insanlar neden savaşır?” Hiç düşündünüzmü insanlar neden savaşır, insanoğlu neye ulaşmaya çalışır, istediği nedir? Mutlulukmu, özgürlükmü, huzurmu, paramı, iktidarmı, güçmü? Bunlardan hangisi bir can ile aynı değeri taşır? Neyin hırsı bu? Bence herşeyin son bulacağı o anda, yaşayacakları muhtemel acıyı belki de hiç düşünemedikleri için, savaşır insanlar. Konuşarak ve düşünerek, diplomatik yollarla sorunlarını halledemeyenlerin savaşarak halledeceklerine olan inançlarından dolayı, yani aptallıklarından dolayı savaşırlar. Savaşın ve kavganın bilimsel hiçbir mantığı yoktur. Bu konu hem çok derin ve hem de çok sığ bir konudur, olmaması gereken şey, ama insan yaradılışı maalesef bu değil fakat insani felakete surukleyen”hırs ve kazanma isteği..”
“İnsanlar neden savaşır?” son zamanlarda anlamını yitirmiş sorudur. Herkes dünyayla ve kendisiyle sürekli savaş halindedir ve bundan anlamsız bir zevk alır. Eee..çocuğunu sevgisiz, oyuncak silahla büyüten bir toplumda varılacak sonuç bu, öldürmedende sorunların çözülebileceğini göremezler.
Oysa artık savaşlar eskisi gibi değilki, herşey masa başında dönüyor; kafayla oluyor, ilimle bilimle oluyor. Akıllı ülkeler siyasi çözümden yana, vede kan dökülmeden, masum çocuklar ölmeden de siyasi yöntemlerle çözülebilmesi için herkes elinden geleni yapmalıdır.Biz ülke olarak kendi iç sorunlarını çözememiş iken, dışarıdaki bu duruma müdahalede bulunmamız, akıl tutulmasıdır bence… Ne kadar kolay savaş istiyoruz... bir oyun gibi.. Eline hiç silah almamış insanlar savaş naraları atıyor.. Bu savaş bizim savaşımız değil. Bu ülkenin çocukları savaş istemiyor. Bana göre barışın anahtarı empati hissinde, yani kendini karşısındakinin yerine koyabilme kabiliyetinde…
barışı selamlıyor, yuce RABBiMDEN başta ülkemiz olmak üzere komşularımıza, masum insanlara, insanlık dünyasına barış diliyorum...; SEVGİ, UMUT, SAĞLIK VE ÖZELLİKLE “BARIŞ” DOLU GÜNLER OLSUN…KİMSENİN YÜREĞİ YANMASIN, GÖZYAŞLARI OLMASIN…
BU DUNYA HİCBİRİMİZİN DEGİL EMANETCİYİZ donecegimiz gercek evimizde yerimizin cennet olmasi dileklerimle. amin.
İçimiz buruk seyrediyoruz artık televizyon haberlerini, adım adım savaş çığlıkları geliyor… ve akıllarda bir soru “türkiye savaşa girermi ?” savaşa girermiyiz bilmem ama, her gün korkuyla uyanıyor insanlar, acaba biz uyurken yeni bir çatışma olurmu diye, çünkü genelde herşey biz “uyurken” oluyor…; Dehşet anlarını adım adım yüreğimiz burkularak seyrediyoruz, insanların hayatlarından umudunu kesip kelime-i şahadet getirmelerini, küçücük, masum çocukların katledilmelerini dehşetle seyrediyoruz…; şimdi ben soruyorum…; “insanlar neden savaşır?” Hiç düşündünüzmü insanlar neden savaşır, insanoğlu neye ulaşmaya çalışır, istediği nedir? Mutlulukmu, özgürlükmü, huzurmu, paramı, iktidarmı, güçmü? Bunlardan hangisi bir can ile aynı değeri taşır? Neyin hırsı bu? Bence herşeyin son bulacağı o anda, yaşayacakları muhtemel acıyı belki de hiç düşünemedikleri için, savaşır insanlar. Konuşarak ve düşünerek, diplomatik yollarla sorunlarını halledemeyenlerin savaşarak halledeceklerine olan inançlarından dolayı, yani aptallıklarından dolayı savaşırlar. Savaşın ve kavganın bilimsel hiçbir mantığı yoktur. Bu konu hem çok derin ve hem de çok sığ bir konudur, olmaması gereken şey, ama insan yaradılışı maalesef bu değil fakat insani felakete surukleyen”hırs ve kazanma isteği..”
“İnsanlar neden savaşır?” son zamanlarda anlamını yitirmiş sorudur. Herkes dünyayla ve kendisiyle sürekli savaş halindedir ve bundan anlamsız bir zevk alır. Eee..çocuğunu sevgisiz, oyuncak silahla büyüten bir toplumda varılacak sonuç bu, öldürmedende sorunların çözülebileceğini göremezler.
Oysa artık savaşlar eskisi gibi değilki, herşey masa başında dönüyor; kafayla oluyor, ilimle bilimle oluyor. Akıllı ülkeler siyasi çözümden yana, vede kan dökülmeden, masum çocuklar ölmeden de siyasi yöntemlerle çözülebilmesi için herkes elinden geleni yapmalıdır.Biz ülke olarak kendi iç sorunlarını çözememiş iken, dışarıdaki bu duruma müdahalede bulunmamız, akıl tutulmasıdır bence… Ne kadar kolay savaş istiyoruz... bir oyun gibi.. Eline hiç silah almamış insanlar savaş naraları atıyor.. Bu savaş bizim savaşımız değil. Bu ülkenin çocukları savaş istemiyor. Bana göre barışın anahtarı empati hissinde, yani kendini karşısındakinin yerine koyabilme kabiliyetinde…
barışı selamlıyor, yuce RABBiMDEN başta ülkemiz olmak üzere komşularımıza, masum insanlara, insanlık dünyasına barış diliyorum...; SEVGİ, UMUT, SAĞLIK VE ÖZELLİKLE “BARIŞ” DOLU GÜNLER OLSUN…KİMSENİN YÜREĞİ YANMASIN, GÖZYAŞLARI OLMASIN…
BU DUNYA HİCBİRİMİZİN DEGİL EMANETCİYİZ donecegimiz gercek evimizde yerimizin cennet olmasi dileklerimle. amin.
