Şeriat, "din" kelimesiyle aynı manadadır.
2- Şeriatı kulları için Allah koymuştur.
3- Şeriat, dînî ve dünyevî hükümlerin (kuralların) tamamıdır.
4- Şeriat kavramının içinde, inanç hükümlerinin yanında ahlaka, ibadete ve günlük hayattaki işlere dair hükümlerin hepsi vardır.
5- Şeriat kelimesiyle; kur'ana, hadise, icmaya ve kıyas-ı fukahaya dayanan hükümler kastedilmiş olur.
6- Genel anlamda, her peygamberin getirdiği ilahi kanunlara da şeriat denir.
Kur’an-ı Kerim’de şeriatın Hz. Muhammed (sav)’e, Allah tarafından indirildiği şu şekilde açıklanır: "seni emirden bir şeriat üzerinde kıldık.” (Casiye suresi, 18)
Netice olarak şeriat Allah'ın dini ve Allah'ın kanunları demektir.
İnançlı bir müslümanın Allah'ın kanunlarından korkması kadar garib bir şey olamaz. Bu tam anlamıyla, İslam dinine hem inanmak, hem de inanmamak manasına gelen bir çelişkidir. Halbuki ya inanıyorsundur, ya da inanmıyorsundur.
Bu çarpık durumun sebebi iki şeydir:
Birincisi; insanların bu konuda son derece cahil bırakılmış olup din ile şeriatin aynı şey olduğunu bilemez hale gelmiş olmasıdır.
Ya da, manasındaki yakınlığı anlasa da şeriate karşı çıkmak ile dine karşı çıkmanın aynı şey olup, kişiyi ebedi ahiret saadetinden mahrum edecek büyük bir hata olduğunu bilemez durumdadır.
İkncisi; aleyhte yapılan aşırı propagandalarla insanların korku ve evhamlarının tahrik edilmiş olmasıdır. Nasılki, küçük çocuklara yapılan telkinle hayali bir öcü kavramından korkar hale gelirler. Artık korkmaları için onlara, sadece "öcü" demek yeterli olur.
Maalesef aleyhte yapılan çalışmalarla, "dinim İslam" diye rahatlıkla söyleyebilen bazı insanlar, hemen hemen İslam dini ile aynı manadaki, İslam şeriati kavramını işittiklerinde içlerinde bir soğukluk ve ürperti duymaktadırlar.
Hatta alabildiğince şeriat kelimesi aleyhinde konuşmalar yapan bazı aşırı kimseler, "şeriatin kestiği parmak acımaz" deyimini kullanırken aynı soğukluğu hiç hissetmezler.
Çünkü tamamen kelimeler üzerinden yapılan aleyhte çalışmalarla, mesnedsiz ve hayali korkulara kapılmış durumdadırlar. Bir kelimeden korkarken, diğerinden korkmaz hale gelmişlerdir. Yani ortada mana yok, anlamak yok, korkulan bir kelime var...
Bu halden kurtuluşun yolu, insanların İslamiyet hakkındaki cahilliklerinden kurtulmalarıdır. Şeriat aleyhtarlığının insanı ahiret saadetinden mahrum edeceğini anlamalarıdır.
2- Şeriatı kulları için Allah koymuştur.
3- Şeriat, dînî ve dünyevî hükümlerin (kuralların) tamamıdır.
4- Şeriat kavramının içinde, inanç hükümlerinin yanında ahlaka, ibadete ve günlük hayattaki işlere dair hükümlerin hepsi vardır.
5- Şeriat kelimesiyle; kur'ana, hadise, icmaya ve kıyas-ı fukahaya dayanan hükümler kastedilmiş olur.
6- Genel anlamda, her peygamberin getirdiği ilahi kanunlara da şeriat denir.
Kur’an-ı Kerim’de şeriatın Hz. Muhammed (sav)’e, Allah tarafından indirildiği şu şekilde açıklanır: "seni emirden bir şeriat üzerinde kıldık.” (Casiye suresi, 18)
Netice olarak şeriat Allah'ın dini ve Allah'ın kanunları demektir.
İnançlı bir müslümanın Allah'ın kanunlarından korkması kadar garib bir şey olamaz. Bu tam anlamıyla, İslam dinine hem inanmak, hem de inanmamak manasına gelen bir çelişkidir. Halbuki ya inanıyorsundur, ya da inanmıyorsundur.
Bu çarpık durumun sebebi iki şeydir:
Birincisi; insanların bu konuda son derece cahil bırakılmış olup din ile şeriatin aynı şey olduğunu bilemez hale gelmiş olmasıdır.
Ya da, manasındaki yakınlığı anlasa da şeriate karşı çıkmak ile dine karşı çıkmanın aynı şey olup, kişiyi ebedi ahiret saadetinden mahrum edecek büyük bir hata olduğunu bilemez durumdadır.
İkncisi; aleyhte yapılan aşırı propagandalarla insanların korku ve evhamlarının tahrik edilmiş olmasıdır. Nasılki, küçük çocuklara yapılan telkinle hayali bir öcü kavramından korkar hale gelirler. Artık korkmaları için onlara, sadece "öcü" demek yeterli olur.
Maalesef aleyhte yapılan çalışmalarla, "dinim İslam" diye rahatlıkla söyleyebilen bazı insanlar, hemen hemen İslam dini ile aynı manadaki, İslam şeriati kavramını işittiklerinde içlerinde bir soğukluk ve ürperti duymaktadırlar.
Hatta alabildiğince şeriat kelimesi aleyhinde konuşmalar yapan bazı aşırı kimseler, "şeriatin kestiği parmak acımaz" deyimini kullanırken aynı soğukluğu hiç hissetmezler.
Çünkü tamamen kelimeler üzerinden yapılan aleyhte çalışmalarla, mesnedsiz ve hayali korkulara kapılmış durumdadırlar. Bir kelimeden korkarken, diğerinden korkmaz hale gelmişlerdir. Yani ortada mana yok, anlamak yok, korkulan bir kelime var...
Bu halden kurtuluşun yolu, insanların İslamiyet hakkındaki cahilliklerinden kurtulmalarıdır. Şeriat aleyhtarlığının insanı ahiret saadetinden mahrum edeceğini anlamalarıdır.
