ADDAS'IN MÜSLÜMAN OLMASIŞevval ayının son günlerinde Mekke’den gizlice ayrılan Efendimiz, yürüyerek geldiği Tâif’te on gün (başka bir rivayete göre bir ay) kaldı. Bu süre içinde Tâif’teki tüm kapıları çalıyor, insanları Lât’a değil Allah’a kul olmaya çağırıyor, onları cehennem ateşinden kurtulmaya ve ebedi cennet yurduna kavuşmaya davet ediyor, İslamiyet’i tebliğ ediyordu.
İslâm’ın yüce davetçisinin samimi ve sevgi dolu çağrısına Tâif’te hiç kimse kulak vermedi. Aksine, şehrin liderleri Peygamberimizin gençleri ikna etmesinden, dolayısıyla sömürü düzenlerinin tehlikeye girebileceğinden endişe duydular.
Peygamber Efendimiz (sav) şiddetli hakaretlere, çirkin iftiralara maruz bırakıldı. Beldelerinde misafir olarak bulunan Cihan Peygamberine ayak takımını, sokak gençlerini ve kölelerini kışkırtarak saldırttılar. Resûl-i Ekrem, bu âdice saldırıdan ancak kendini bir bağa atmakla kurtarabildi.
Bağın sahipleri kendilerine uzaktan akraba sayılan Utbe ve Şeybe bin Rabia adında iki kardeşti. Peygamber Efendimiz’i (sav) ve Zeyd bin Haris’i (ra) bağlarında görüp, Köleleri Addas (ra) ile iki salkım üzüm gönderdiler. Peygamber Efendimiz (sav) üzümü yemeden önce BESMELE çekti. Üzümü getiren Köle Addas (ra) Hiristiyan idi. Besmele’yi işitince şaşırdı.Addas (ra): “Yıllarca buralardayım. Kimseden böyle bir söz duymadım. Bu nasıl sözdür?” dedi.
Resulullah (sav): “Sen neredensin?” buyurdu.
Addas (ra): “Ninovalıyım.” dedi.
Resulullah (sav): “Yunus aleyhisselam’ın memleketindenmişsin.” buyurdu.
Addas (ra): “Sen Yunus’u nereden tanıyorsun? Onu, buralarda kimse bilmez.” dedi.
Resulullah (sav): “O benim kardeşimdir. O da, benim gibi peygamberdi.” buyurdu.
Addas (ra): “Bu güzel yüzün, bu tatlı sözlerin sahibi yalancı olmaz. Ben inandım ki, Sen Allah’ın Resulüsün.” dedi ve Müslüman oldu.
Addas’ın Hz. Peygamber’e (sav) ikramda bulunduğu bu bahçeye sonraki dönemlerde bir mescit yapılmıştır. Mescid-i Addas, eski adı Vec vadisi olan Taif’in Mesna bölgesinde modern mimarisiyle hâlâ ayaktadır.
Hayırlı cumalar olsun inşallah...
