Atalarımız

Tarihin En Büyük Direnişlerinden

KANİJE SAVUNMASI (Okumayan Çok Şey Kaybeder)

-Haçlı Ordusu 100.000 asker ve 47 büyük topla kaleyi kuşattı.Kalede Tiryaki Hasan Paşa komutasında sadece 9.000 bin asker ve az miktarda cephane ve erzak vardı.

-Düşmanın sadece sıcak savaşla yenebilmelerinin imkansız olduğunu gören Tiryaki Hasan Paşa psikolojik savaşa başladı.

-Osmanlı ordusunun başta sadece tüfek ateşi yapması sonucu Osmanlılarda top olmadığını düşünen Haçlılar büyük bir taarruz yaptılar Osmanlıların toplarını birden ateşlemesi sonucu 5.000 kadar kayıp vererek geri çekildiler.

-Ancak halen daha yaklaşık 90.000 Haçlı ordusu vardı ve buna karşı koymak imkansızdı.Tiryaki Hasan Paşa sahte mektuplar yazarak bunların bilerek düşman eline geçmesini sağladı.Mektupta kalenin durumunun iyi olduğu Belgrad'da bulunan padişah ordusununda her an gelebileceği yazıyordu.(Halbuki böyle bişey yok)

-Bu mektupları gören Ferdinand sinirinden küplere biner ve saldırıları sıklaştırır.Ayrıca Tiryaki Hasan Paşa'nın kellesini getiren askere 40 köy bahşedeceğini söyler.

-Saldırıların sertleştiğini ve sıklaştığını gören Tiryaki Hasan Paşa, yalan mektupların kendilerine zararlı olduğunu anladı. Ama aklına başka bir fikir geldi. Bu fikir sürekli mehter marşı çaldırarak, sanki kalenin içinde sürekli şenlik yapılıyormuş gibi görünmekti. Fikrini uygulamaya koyunca, Arşidük Ferdinand sinirinden delirdi. Her yerde avaz avaz bağırmaya başladı. Bütün askerlerini daha saldırgan yapmak için, onlara bağrıp durdu. Kanije Kalesi'nin illaki düşmesini istiyordu.

-Kuşatmanın 2. ayına yaklaşılırken, kaledeki cephane çok ciddi bir şekilde azalmış durumdaydı. Bu durum Tiryaki Hasan Paşa'yı kara kara düşündürüyordu. Aklına yapacak bir şey gelmemişti. Tam bu sırada, Yüzbaşı Ahmed Ağa imdadına yetişti. Gerekli maddeler temin edildiği takdirde, barut yapabileceğini söyledi. Bunun üzerine, tüm gerekli maddeler temin edildi ve imalata başlandı.

-Üretilen bu barut, 2-3 hafta kadar idare etti. Ama bu barut da bitmek üzereydi. Erzaklar da artık ihtiyaçları karşılayamıyordu. Bir de sert kış geliyordu. Bu şekilde kalenin müdafaası imkânsızdı. Bu Tiryaki Hasan Paşa'yı umutsuz bir şekilde düşünmeye sevk etti. Ama aklına son bir çare geldi. O da olmazsa, bu kale düşecekti. Gece baskını (huruç) yapılacaktı. Orduya haber salındı ve düşmana fark ettirmeden gece baskını için hazırlıklara başlandı.

-18 Kasım 1601 de yaklaşık 4 bin kişi kalan Osmanlı Ordusu kaleden gece baskını ile çıkarak 80 bin civarındaki Haçlı ordusuna saldırdı.Kendilerine 4 bin kişi saldıran bu devasa haçlı ordusu padişahın geldiğini düşünerek geride 47 büyük top, 14.000 tüfek, 60.000 çadır, 15.000 kazma kürek, binlerce erzak ve Ferdinand'ın altın tahtı ve otağını bırakarak kaçtı.

Tiryaki Hasan Paşa bu zaferden sonra beylerbeyi unvanı aldı

MEHTER

Selçuklu Sultanı III. Alâeddin Keykubad, Osman Gâzi’ye 1289’da beylik alâmeti olarak sancak ile beraber davul ve tuğ göndermişti. Bando, hükümdarlık alâmetlerindendir. Sulh zamanında halkın maneviyatını ayakta tutmak; seferde ise askeri yüreklendirmek ve düşmanın moralini bozmak fonksiyonunu yerine getirir. Kaşgarlı Mahmud’a bakılırsa, Türkistan hükümdarları nezdinde kös, davul, zurna ve zil bulunan bir mızıka vardı.
Osmanlılar zamanında mehter adı verilen mızıka takımı, sulhta saray, seferde otağ-ı hümayun (padişah çadırı) önünde nevbet vurur (konser verir); padişah da Selçuklu Sultanı’na hürmeten ayakta dinlerdi. Sultan Fatih, “İki yüz sene evvel vefat etmiş bir padişah için ayağa kalkmak lüzumsuzdur” diyerek bu âdeti kaldırdı.

HANIM İSMİ NEREDEN GELİR

Bir gün Cengiz Han, çevre hanları toplantıya çağırır. Bütün hanlar, halka oluşturacak düzendeki minderlere otururlar. Hakan’ın gelmesini beklerler. Cengiz Han yanında eşi Börte ile gelir ve O’nu sağ tarafına oturtur.
Gelenek gereği soldan başlayarak hanlar kendilerini tanıtırlar. Son konuk da kendini tanıtınca sırada Börte Kadın vardır.

Burada sözü Cengiz Han alır ve “ ben hepinizin hanı Cengiz Han’ım. Bu da benim Han’ım Börte’dir “ der.

İşte, saygıyla kullandığımız “ hanım “ sözcüğünün günümüze kadar ulaşan tarihteki yolculuğu böyledir

Cevat Paşa
Çanakkale Müstahkem Mevkii Komutanı Miralay(sonra Paşa) Cevat Bey, Nusret mayın gemisinin Karanlık Limana bıraktığı 26 mayını onun emri ile oraya yerleştirildi.Ve Savaşın gidişatı tamamen değişerek Çanakkale Geçilmez olduğu anlaşıldı. Bu gâzi kumandan İstiklal Savaşında da Cephelerdeydi. Fakat şimdi sorsak kaç kişi bilir? Tarihimizde kahraman bitmez. Unutmamak ve unutturmamak lazım!
Ruhu Şad olsun.

allah razı olsun emeğine yüreğine sağlık...

ustam sagolasın güzel bir çalışma olmuş .

teşekkür ederim abi

Sokollu (Sokullu) Mehmet Paşa, Kanuni Sultan Süleyman Han’ın Veziriazamıdır. Ondan sonra da II. Selim Han’a ve sonra da III.Murad'a Sadrazam oldu. Birçok seferlere Serdar-ı ekrem olarak katıldı ve hepsinde muzaffer oldu...Sokollu’nun, başarılarından dolayı çekemeyenleri de çoktu. Devamlı olarak aleyhinde entrikalar çeviriyorlardı. Bütün bunlara rağmen o;

-Devlet-i aliyyeyi nâehillere bırakmayacağız, diyordu...

Sokollu tarihe de meraklıydı. Osmanlı tarihinin ilk devirlerine ait menkıbeleri devamlı okurdu... Bir gece, Kosova Muharebesini ve Sultan I. Murad Han’ın şehadetini okuyordu. Okudukça ağladı ve; “Ya Rabbi, Sultan Murad gibi bana da şehitlik nasip eyle!” diye dua ettti...

1579 yılı Ekim ayının 12. Pazartesi günü idi. Sokollu Mehmed Paşa, sabah erkenden Divan’a geldi. Başvuranların işlerini yoluna koymuş, kendisine dostluk göstermeyen bazı vezirlerden bile iltifatını esirgememişti. Divan’da meşgul iken, içeri garip tavırlı bir adam girdi.

-Ne istersiniz?

-Şikayetçiyim, maruzatım var devletlum.

Sokollu güldü. Bu divanenin ne maruzatı olabilirdi. Herhalde fazla akçe koparmak istiyordu.

-Söyle bakalım, maruzatın ne imiş?

Adam elini cebine soktu. Fakat istida yerine, koltuğunun altında sakladığı hançeri çıkardı ve Sokollu’nun kalbine sapladı.

İş işten geçmişti...Çavuşlar bir an şaşkınlık geçirdiler, sonra adamı tutmak için üzerine yürüdüler. Fakat iş işten geçmişti. Sokollu’nun yarasından oluk gibi kan akıyordu. Hekimlere haber salındı, Divan telaş içindeydi. Vezirler ne yapacaklarını bilemiyorlardı.

-Tez Padişahımıza arz edin, sahib-i sadaret fenadır, diye bağırıyor, Başdefterdar Lâlezar Mehmet Efendi: “Yâ Rabbi, bu kuluna şifa ver” diye ağlıyordu. Sokollu ise;

“Yâ Rabbi, bana da Sultan Murad gibi şehadet nasib eyle!” diye dua ediyordu.

Tabipler, akşama kadar onun yarasını tedavi etmek için uğraştılar, fakat akşam ezanı okunurken Sokollu, çok arzu ettiği şehadet mertebesine