Ben anamın sevgi dağıtan gözlerini hiç kurutamadım
.
Düşüncelerim sorumsuzca sorguluyor,kırık bir dala asılmış kuş kafesini. Karanlığı bile göremeyecek kadar bitkin düşmüş kör adam.Kaygılandıkça batmaya mağruz bırakılmış küçük kız,yarın olmayacağından habersiz.
Yüreğim idmansız şiirsiz kalanlara, yada şiiri hiç tanımayanlara ..
Ben koca bir omuz tesellisini hiç bilemedim.Koparamadım babamın yüreğinden bir demet.Ben düştükçe güldürdüm insanları, anamdan kalktım ayağa.
Ekmeğimizi aslanın ağzından kurtardık evelallah, emeğimiz yere düştü. Tam amacımızla buluşmuştuk ki, onuda kuş uçurdu.
Ben dilsiz gecelerden hiç kurtulamadım
Aşkı ben çalmadım. Demir parmaklıkların arasından kendi uzattı elini. Bizde offff çektik ama ne karşıki dağlar inledi, ne de yanıbaşımızdaki arkadaş. Her yıldönümünde demlediğim sevdayı öykülüyorum. Biz Yalan Rüzgarlarıyla büyümedik, elbet bir Türkan Şoray klasiğinden ibaretti sevincimiz.Belkili düşlerde gördük boşver tesellisini.
Ben duvarlara beyazla merhamet yazdıkça, yar siyahla kapattı üzerini. Ben dünyanın toz pembe yüzünü hiç göremedim
Acımasızca duvara astılar çıplak hüznümüzü.
Tencere olsaydı, kapağında yemeği bilirdik elbet. Köydeki dut ağacının çamuruydu oyun hamurumuz. Medeniyet yularını takmayı öğrendik ama medeniyeti öğrenemedik hala.Kırılmaz sanırdık yaş ağaç,dik durmayı beceremedik. Karnımız açken, sırtımızdaki sultan sofralarını göremedik.
VE
Kanımdan daha sıcaktı, anamın gözlerinden akıttığı yaşlar.Ben anamın sevgi dağıtan gözlerini hiç kurutamadım .
Dayan be gönlüm İçindeki aleve attığın tohumları gözyaşınla yeşert Dayan ki her şey bitecek bir gün kalmayacak ne gam ne dert Alev kırmızısı güllerden der demet demet Bil ki! Bil ki bir gün mutlaka bitecek bu hasret
Dayan be gönlüm İçine akıttığın gözyaşınla bile sitem etme sevgiliye Derdini başına tac et"Sevgiliden geldi" diye Ve dayan sorma"İçime bu yangını salıp da nereye gitti?" diye!.Sen sevgine sadık ol O seni sevmese bile!
Dayan be gönlüm Dayan ki elbet birgün görecektir sevgili arşa yükselen alevlerini,Dayan ki bir gün alevlerin sevgilinin gözyaşıyla buluşacaktır Dayan gönlüm Seni de elbet bir anlayan olacaktır
Dayan Gönlüm Biçare Deilsin Yaradan Sana Yar Kimsesiz deilsin,yanında Kimsesizler kimsesi var Biliyorum Sıgmassın hiç bir yere Bu Sevdayla,dünya Sana dar Dayan gönlüm! Dayan ki her gecenin mutlaka bir Sabahı var...
MEVLANA
Düşüncelerim sorumsuzca sorguluyor,kırık bir dala asılmış kuş kafesini. Karanlığı bile göremeyecek kadar bitkin düşmüş kör adam.Kaygılandıkça batmaya mağruz bırakılmış küçük kız,yarın olmayacağından habersiz.
Yüreğim idmansız şiirsiz kalanlara, yada şiiri hiç tanımayanlara ..
Ben koca bir omuz tesellisini hiç bilemedim.Koparamadım babamın yüreğinden bir demet.Ben düştükçe güldürdüm insanları, anamdan kalktım ayağa.
Ekmeğimizi aslanın ağzından kurtardık evelallah, emeğimiz yere düştü. Tam amacımızla buluşmuştuk ki, onuda kuş uçurdu.
Ben dilsiz gecelerden hiç kurtulamadım
Aşkı ben çalmadım. Demir parmaklıkların arasından kendi uzattı elini. Bizde offff çektik ama ne karşıki dağlar inledi, ne de yanıbaşımızdaki arkadaş. Her yıldönümünde demlediğim sevdayı öykülüyorum. Biz Yalan Rüzgarlarıyla büyümedik, elbet bir Türkan Şoray klasiğinden ibaretti sevincimiz.Belkili düşlerde gördük boşver tesellisini.
Ben duvarlara beyazla merhamet yazdıkça, yar siyahla kapattı üzerini. Ben dünyanın toz pembe yüzünü hiç göremedim
Acımasızca duvara astılar çıplak hüznümüzü.
Tencere olsaydı, kapağında yemeği bilirdik elbet. Köydeki dut ağacının çamuruydu oyun hamurumuz. Medeniyet yularını takmayı öğrendik ama medeniyeti öğrenemedik hala.Kırılmaz sanırdık yaş ağaç,dik durmayı beceremedik. Karnımız açken, sırtımızdaki sultan sofralarını göremedik.
VE
Kanımdan daha sıcaktı, anamın gözlerinden akıttığı yaşlar.Ben anamın sevgi dağıtan gözlerini hiç kurutamadım .
Dayan be gönlüm İçindeki aleve attığın tohumları gözyaşınla yeşert Dayan ki her şey bitecek bir gün kalmayacak ne gam ne dert Alev kırmızısı güllerden der demet demet Bil ki! Bil ki bir gün mutlaka bitecek bu hasret
Dayan be gönlüm İçine akıttığın gözyaşınla bile sitem etme sevgiliye Derdini başına tac et"Sevgiliden geldi" diye Ve dayan sorma"İçime bu yangını salıp da nereye gitti?" diye!.Sen sevgine sadık ol O seni sevmese bile!
Dayan be gönlüm Dayan ki elbet birgün görecektir sevgili arşa yükselen alevlerini,Dayan ki bir gün alevlerin sevgilinin gözyaşıyla buluşacaktır Dayan gönlüm Seni de elbet bir anlayan olacaktır
Dayan Gönlüm Biçare Deilsin Yaradan Sana Yar Kimsesiz deilsin,yanında Kimsesizler kimsesi var Biliyorum Sıgmassın hiç bir yere Bu Sevdayla,dünya Sana dar Dayan gönlüm! Dayan ki her gecenin mutlaka bir Sabahı var...
MEVLANA
