Neyimiz kaldi

Tükettik her şeyi neyimiz kaldı

Yürekte yara yok, sözlerde tesir
Tükettik her şeyi, neyimiz kaldı
En derin mânâlar maddeye esir
Tükettik her şeyi, neyimiz kaldı

Belki delirmedik ama kudurduk
Nefsimize göre bir dünya kurduk
Zevkin de keyfin de dibine vurduk
Tükettik her şeyi, neyimiz kaldı

İliklere kadar girdi siyaset
Fikir müflis, vizyonumuz hamaset
Önyargının adı oldu feraset
Tükettik her şeyi, neyimiz kaldı

Ufuk olmayınca dünden dem vurduk
Yarını olmayan günden dem vurduk
Biraz sıkışınca dinden dem vurduk
Tükettik her şeyi, neyimiz kaldı

Düzenbaz diriler düşünce gözden
Ölülerden medet umduk bu yüzden
Âlâ düşman mı var ki bize bizden
Tükettik her şeyi, neyimiz kaldı

Bozacının şahididir şıracı
Nereye el atsan durum çok acı
İbadetler bile reklam aracı
Tükettik her şeyi neyimiz kaldı

Mülkün kölesiyiz, makamın kulu
Kaydı şirazemiz, şaşırdık yolu
Müzeye kaldırdık sağ ile solu
Tükettik her şeyi, neyimiz kaldı

Dünyayı verseler yine yetmiyor
Tamahkâr olunca istek bitmiyor
Hiçbir şey kimseyi tatmin etmiyor
Tükettik her şeyi, neyimiz kaldı

Ömründe bir kalbe dokunmayanlar
İnsandan, insaftan, halden ne anlar
Masal olup gitti güzel zamanlar
Tükettik her şeyi, neyimiz kaldı

İşiten sağırlar, gören körleriz
İş lafa gelince esip gürleriz
Fırsatı bulunca her haltı yeriz
Tükettik her şeyi neyimiz kaldı

Mefhumu öldürdük, ruhumuz yasta
Kibrimiz dorukta, kalbimiz hasta
Vefadan eser yok, sabır iflasta
Tükettik her şeyi, neyimiz kaldı

Uğur ışlak

Yüreğine gece çöken birisi...
Güneşi ne bilsin, ay’ı ne bilsin
İnsanlığı yere döken birisi...
Bayanı ne bilsin, bayı ne bilsin.

Takvayı sineye takmayan kullar !
Yüreği hak yolda yakmayan kullar !
Hayat deryasında akmayan kullar...
Dereyi ne bilsin, çayı ne bilsin.

Ahlâk şerbetiyle ballanmayanlar !
Hayırlı nesille dallanmayanlar !
Günahtan irkilip sallanmayanlar...
Depremi ne bilsin, fayı ne bilsin.

Dünya bağlantısı iriden iri,
Ruh ölüdür lakin şehveti diri,
Diline hoş sözler almayan biri...
Zikiri ne bilsin, HAY’ı ne bilsin.

Şo dağların ruhsuz puru olanlar !
Sabun sarı, tuzu duru olanlar !
Yüreği çöl gibi kuru olanlar...
Doluyu ne bilsin, kay’ı ne bilsin.

Dünyayı misafir hanı bilmeyen !
Başka canları da canı bilmeyen !
ALLAH için akan kanı bilmeyen...
Kurbanı ne bilsin, payı ne bilsin.

Hezeyanı asla dinemeyenler,
Ahret aracına binemeyenler,
Son durakta mutlu inemeyenler...
Treni ne bilsin, ray’ı ne bilsin

Nefise hışımla çatamayanlar !
Nurani deryaya batamayanlar !
Yüreği kâbede atamayanlar...
Tavafı ne bilsin, say’ı ne bilsin.

Toprak katar çayı demle deseniz.
Çivi çakar atı gemle deseniz.
Yeni nesle haydi yemle deseniz...
Kısrağı ne bilsin, tayı ne bilsin.

Ey kardeş kendini hayatı oku...
Okumazsan VALLAH yaşarsın şoku.
Düşman için ele almayan oku...
Kirişi ne bilsin, yayı ne bilsin.

Cumali yarına sekemeyenler !
Dünya tarlasını ekemeyenler !
Kendini hesaba çekemeyenler...
Kayıbı ne bilsin, zay’ı ne bilsin

YA HAYY!
“Huu” ile safa bulur, gam ve hüznün pençesi.
Sazının tellerinden duyulan “Ya Hayy” sesi,
Ruhlara nüfuz edip, mağrur “Ben”leri alır,
Günahları yıkayıp, keser bütün nefesi.

Prf dr. İsmail Hakkı Aydın'dan alındı.

Merhamet duygusu sende yoksa
Tuttuğun orucun ne manası var?
Sofranda yoksula yerin yoksa
Bir ay aç kalmanın ne manası var?

Terazin tartıda ayrı çekerse,
Dilin zehir gibi, kalp incitirse,
Elin rüşvet alıp rüşvet verirse
Kıldığın namazın ne manası var?

Yalandan ant içip alışveriş edenler,
Avrattan habersiz eğri gidenler,
Haksızdan pul alıp haklı edenler,
O Hacc’a gitmenin ne manası var?

Haram pullarıyla villa dikenler,
Yetimin hakkını bölüp yiyenler,
Şer atıp birini bedbaht edenler,
Ölünce Yasin’in ne manası var?

Namaz da oruç da kolaydı gardaş,
Vicdanlı olmaksa çetindi gardaş,
Asıl, insan olmak lazımdı gardaş,
Amelsiz Kuran’ın ne manası var?