Sitemiz Şairleri Buraya

its78' Alıntı:

Sadece kendimize ait şiirleri mi yayınlayabiliyoruz burada.

Alıntı yapabilirmiyiz ehillerden

Genişletmek için tıkla ...

Kıymetli kardeşim bu bölüm sitemize ozel olsun sizler gibi değerli şair katdeşlerimizin eserleri olsun gönlumüz bunu arzuluyor tabii alıntı şiirlerde yayınlayabilirsiniz...

Bu gūn, bütün şiirlerimi yaktım be kara kız...
Bir gūn olur ya, sana okurum ūmidi de bitti...
Şiir yazma nedenim,
Ardına bile bakmadan, çekipte gitti...

Kız, neye istersen, kadere kız, nedene kız, niçine kız be yūreğim...
Ūstūme, koca bir duvarı yıkıpta gitti...

Keşke, sana rastlamasaydım be kara kız...
Hiçdeğilse, hala ūmit taşırdım yūreğimde...
Her taşını, dualarla koyduğum, umut duvarım çōkmezdi...

Bugün, bir cenaze daha kaldırdık, yüreğimizden...
Arzularıda, hayalleride, aşkları sevdalarıda, yükledim dōrt kolluya...

Artık istemiyorum, görmesinler, değmesinler yüreğime...
Yazık olmuş be kara kız, iki büklüm emeğime...

Kazın ayağı, hiçde ōyle değilmiş...
Aşk dedikleri paçavradan başka bir şey değilmiş...
Aşkı ilahi dururken,
Meğer bu baş, ruhsuz taşlara eğilmiş...

Zulmet çökmez, kalpte Nur u ilahi var ise...
Ayet'i Kübra ile, hal'i hemhâl ise...
Alicenaplık şu millette, şahı şahyar ise...
Gayrı durmaz gönül, saat, dakika, salise...
s.t.

Aşk acısı tatmayan yürek,
At üstüne bir kaç kürek...
Kabul olmaz hiç bir dilek,
Yaş gözünden akmayınca...

Tatlı dilin sökmez yar'a,
Düşeceksin binbir car'a...
Ucuz değil cenet'i âlâ,
Aşk şarabın tatmayınca...

Bir sevgili bulun derim,
Himmet ile Allah kerim...
Bu yol uzun bu yol çetin,
Hakka maksud olmayınca...
s.t.

Ne ömür nârına yandım ne Kerem gördü beni
Ne keder koynuna düştüm ne Felek sordu beni

Bir sabah ismimi isminle refik eylediler
Örse üflendiği yerden o nefes sardı beni

Kimi gün tellere düştüm kimi gün sayfalara
Kalemin hüznü bulut oldu da yağdırdı beni

Hasretin harmanı olmuş sana meftun yüreğim
Esti her dem bir uzun yel, savurup durdu beni

Tığ teber can, yapayalnız. Ne öküm var ne yüküm
Bir karar var sana mahkum, o hüküm sürdü beni

Şimdi saklansam eğer bir bebeğin gözyaşına
Kıskanır aşkını günden gece ağlardı beni

Asumandan dökebilsem içimin yangınını
Ahrazın kalbine düşsem çöle çağlardı beni

Aşkının âteşi varken kaba sığmaz yüreğim
Bir kulaç toprağa en son, yine sığdırdı beni

Ah! Benim, her sözü cevher, “El–Emin” Sevdiceğim
Tek, senin hasretinin düştüğü yer yordu beni

ah o genclikte bu aklim olsaydi,dunyayi tersine cevirirdim.degerini kaybettikten sonra anlayan tum dunyada adamlar.ne yapmali?define bulup sevgisine kosmali. "dursana ne olur bekle hayati gecelim bile kol kola tutunup seninle sevgilim olalim biz bile" osmanlida "bile" sozu "birlikte" anlamina gelir.

Anneeeemm...

Sevgili deyince, sol yanı ağrıyor insanın..
ana diyince, her yanım ağrıyor anne..
Anneeeemm....
Hasretin ateşi, hiç sönmedi yürekte anne..
Alev Alev yakarken,
Üşüyorum, çok üşüyorum anne..
Öyle özlüyorum ki Şefkât yorganını,
örterdin üstüme, sarardın anne..
Anneeeemm...
Birazcık üzülsem, ağlardın anne..
Öperek yaramı, bağlardın anne..
Sen bir abide, vakardın anne..
Serin sular gibi akardın anne...
Anneeeemm...
Anamm, anam, yetim anam... sızlıyor kemiğim etim anam..
Benki, şefkatini hak edecek, nettimki annem...
Aneeeemm...
Yürekteki gurbet, ıraktaki gurbetemi benzerki..
Yokluğunda, kahrolmakmı elzemki..
Senin için, ne söylesem bilmemki..
Adın cennet kapısında, imzadır annem..
Anneeeeeemmmmmm...........

s.t.

Sultan Abdülhamid Tahttan indirilmiştir...
Koca imparatorluk paramparça olmuş, islam coğrafyası dağılmış, mazlumlar sahipsiz ortada kalmış, herkes pişman olmuştur ama iş işten geçmiştir...
İşte onlardan biri Tevfik Rıza...
Ve Tevfik Rıza'nın Halife Abdulhamit Han'a yazdığı pişmanlık dolu şiiri...

Nerdesin şevketlim, Sultan Hamid Han?
Feryâdım varır mı bârigâhına?
Ölüm uykusundan bir lâhza uyan,
Şu nankör milletin bak günahına.
Târihler ismini andığı zaman,
Sana hak verecek, ey koca Sultan;
Bizdik utanmadan iftara atan,
Asrın en siyâsî Padişâhına.
"Pâdişah hem zâlim, hem deli" dedik,
İhtilâle kıyam etmeli dedik;
Şeytan ne dediyse, biz "beli" dedik;
Çalıştık fitnenin intibahına.
Dîvâne sen değil, meğer bizmişiz,
Bir çürük ipliğe hülyâ dizmişiz.
Sade deli değil, edepsizmişiz.
Tükürdük atalar kıblegâhına.
Sonra cinsi bozuk, ahlâkı fena,
Bir sürü türedi, girdi meydana.
Nerden çıktı bunca veled-i zinâ?
Yuh olsun bunların ham ervâhına!
Bunlar halkı didik didik ettiler,
Katliâma kadar sürüp gittiler.
Saçak öpmeyenler secde ettiler.
Tükürün onların pis külâhına.
Haddi yok, açlıkla derde girenin,
Sehpâ-yı kazâya boyun verenin.
Lanetle anılan cebâbirenin
Bu, rahmet okuttu en küstahına.
Çok kişiye şimdi vatan mezardır,
Herkesin belâdan nasîbi vardır,
Selâmetle eren pek bahtiyardır,
Harab büldânın şen sabahına.
Milliyet dâvâsı fıska büründü,
Ridâ-yı diyanet yerde süründü,
Türkün ruhu zorla âsi göründü,
Hem Peygamberine, hem Allâh'ına.
Lâkin sen sultânım gavs-ı ekbersin
Âhiretten bile himmet eylersin,
Çok çekti şu millet murada ersin
Şefâat kıl şâhım mededhâhına.
Rıza Tevfik