Şu düşünceyi hiç anlıyamıyorum.
Ben veya herhangi bir arkadaş bir konu bir tecrübe veya bir bilgi paylaşılıyor.Ne güzel,ne hoş.
Ama paylaşımına bir destek,bir övgü,bir yanıt alamayınca hemen paylaşım şevki,azmi kırılıyor ve hemen başlıyo sızlanmaya,veryansın etmiye.
Emeğimin karşılığını alamadım,alamıyorum diye.
Adeta batınen diyorki ; beni akdir etmiyorsunuz,övmüyorsunuz pohpohlamıyorsunuz bana gaz vermiyorsunuzki,bende şevke geleyim devam gücü bulayım.
Canlar...Bu ve benzeri düşünceler,istekler hep egonun,enenin " bende varım" beni gale alın çırpınışından başka bir şey değildir.
Halbuki bizden istenen bu "EGO" denen illetten kurtulmak,"BEN" diyen bu mendeburu ortadan kaldırmak her insanın varoluş gayesidir.Herkes paylaşımını sunmalı ve gerisini hiç düşünmemeli bence.
Her ortaya konan fiil,düşünce ZATen misli,misli geriye dönecek ve kişiye, çıktığı yere geri dönüp yaşatacaktır menfi veya müsbet her ne şekilde ve niyetle açığa çıkmışsa.
Kısacası paylaşalım,verelim,sunalım.
Kim ne düşünürse düşünsün,ne derse desin bu hiç önemli olmamalı.
Ben biliyorumya ne niyetle açığa çıkardığımı işte O NİYETLE BENDEN AÇIĞA ÇIKAN MİSLİ,MİSLİYLE BANA GERİ DÖNECEK.ÇIKARIŞ NİYETİME UYGUN BİR ŞEKİLDE, bundan kaçış yok.
Yaratanın bu yaratış sistemi bize yetmezmi canlar.?